ηλεκτροθετικός

-ή, -ό

φυσ.

1. αυτός που είναι φορτισμένος με θετικό ηλεκτρισμό

2. ο χαρακτηρισμός τού πόλου γαλβανικού στοιχείου ο οποίος παρέχει θετικό ηλεκτρισμό.

[ΕΤΥΜΟΛ. Απόδοση στην ελλ. ξεν. όρου πρβλ. αγγλ. electropositive < electro- (πρβλ. ηλεκτρο-*) + positive «θετικός». Η λ. μαρτυρείται από το 1840 στον Ξαυέριο Λάνδερερ].